به گزارش وفاق ملی، به نقل از فارن پالیسی، آمده است که در صورت آغاز حمله چین به تایوان، ایالات متحده مطابق دکترین‌های عملیاتی پنتاگون با شلیک هزاران موشک دوربرد به کشتی‌ها، مراکز فرماندهی و پایگاه‌های لجستیکی چین وارد میدان می‌شود. در همان موج نخست، بیش از ۳۳ هزار سلاح هدایت‌شونده دقیق حدود ۸۵۰۰ هدف را نابود می‌کنند و حملات سایبری گسترده شبکه‌های نظامی چین را فلج می‌سازد.
هشدار درباره خطر هسته‌ای
فرانتس-استفان گادی، پژوهشگر و نویسنده کتاب «چگونه ایالات متحده با چین می‌جنگد»، هشدار داده است که چنین پیروزی سریع می‌تواند رهبران پکن را در وضعیتی از سردرگمی و فشار روانی قرار دهد و احتمال توسل به سلاح هسته‌ای را افزایش دهد. او می‌نویسد پکن ممکن است برای نمایش عزم خود، دستور انفجار هسته‌ای نمایشی در آب‌های آزاد را صادر کند؛ اقدامی که می‌تواند با واکنش پیش‌دستانه آمریکا همراه شود و به فاجعه‌ای جهانی منجر گردد.
درهم‌تنیدگی جنگ متعارف و هسته‌ای
یکی از نگرانی‌های اصلی، استفاده چین از سامانه‌های دوکاربره مانند موشک‌های دی‌اِف-۲۱ و دی‌اِف-۲۶ است که قابلیت حمل کلاهک متعارف و هسته‌ای دارند. حمله آمریکا به این پایگاه‌ها می‌تواند از سوی پکن به‌عنوان تلاش برای نابودی بازدارندگی هسته‌ای تعبیر شود و ماشه واکنش هسته‌ای را بکشد.
محدودیت‌های آمریکا
بازی‌های جنگی اخیر نشان داده‌اند ذخیره موشک‌های تهاجمی دریایی آمریکا در کمتر از سه روز تمام می‌شود و موجودی موشک‌های زمین‌پایه برد بلند تنها برای ۱۰ تا ۱۴ روز دوام دارد. این محدودیت‌ها نشان می‌دهد که آمریکا آمادگی لازم برای جنگی فرسایشی در شرق آسیا را ندارد و هر موفقیتی در دفاع از تایوان بهای سنگینی خواهد داشت.
ضرورت گفت‌وگوی ملی
فارن پالیسی تأکید می‌کند که حفظ استقلال تایوان ممکن است مستلزم از دست دادن بخش بزرگی از توان نظامی آمریکا و هزاران کشته باشد. بنابراین، جامعه و سیاستمداران آمریکایی باید روشن کنند تا چه حد حاضرند برای این هدف هزینه بدهند. به تعبیر توسیدید، استراتژیست آتنی: «جنگ بزرگ بعدی میان قدرت‌ها، آموزگاری سخت‌گیر خواهد بود.»
