پس از مناقشات اخیر در خلال مذاکرات هسته‌ای ایران، ایران بر این باور است که باید همکاری خود را با آژانس انرژی هسته‌ای قطع کند تا مانع از درز اطلاعات و انتشار اخبار کاذب و خلاف واقع در مورد فعالیت های او شود.
همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) از چند جهت حائز اهمیت است:
- تعهدات بین‌المللی: ایران به عنوان یکی از اعضای معاهده‌ی منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT)، موظف به همکاری با آژانس و رعایت پروتکل‌های نظارتی آن است. این همکاری به حفظ اعتبار بین‌المللی ایران کمک می‌کند.
- اعتمادسازی: همکاری شفاف با آژانس می‌تواند ابزاری برای کاهش نگرانی‌های جامعه‌ی جهانی درباره‌ی برنامه‌ی هسته‌ای ایران باشد و فضای مناسبی برای گفت‌وگوهای دیپلماتیک فراهم کند.
- رفع تحریم‌ها: در صورت اثبات فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای، امکان کاهش یا لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران وجود دارد که می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور منجر شود.
- دسترسی به فناوری‌های پیشرفته: همکاری با آژانس می‌تواند راه را برای انتقال دانش و فناوری‌های صلح‌آمیز هسته‌ای در حوزه‌هایی مانند پزشکی، کشاورزی و انرژی هموار کند.
- ثبات منطقه‌ای: شفافیت در برنامه‌ی هسته‌ای ایران می‌تواند از تشدید تنش‌ها در منطقه جلوگیری کرده و به ایجاد توازن امنیتی کمک نماید.
با این حال، رویکرد جهانی برخی نگرانی‌ها درباره‌ی امکان سوءاستفاده‌ی سیاسی از این همکاری وجود دارد، لذا ایران باید ضمن پایبندی به تعهدات بین‌المللی، از حقوق و منافع ملی خود نیز دفاع کند. تعامل متوازن با آژانس می‌تواند به تحقق اهداف صلح‌آمیز هسته‌ای ایران کمک نماید.
تا این لحظه مسجل شده که NPT و شفاف سازی هسته‌ای ایران توانایی دفاع از ایران را نه در رفع تحریم‌ها و نه ثبات منطقه ای دارد؛ با این حال تصمیم آخر برای قطع این همکاری هنوز گرفته نشده.
