عمر ۱۰ ساله برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت روز شنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۴ (۱۸ اکتبر ۲۰۲۵) به پایان رسید و از این پس دیگر توافقی به نام برجام از نظر ایران به‌صورت رسمی وجود ندارد. ایران، روسیه و چین تاکید کرده‌اند که پس از پایان این دوره، برنامه هسته‌ای ایران یک برنامه عادی بوده و دیگر مشمول بررسی یا محدودیت‌های شورای امنیت سازمان ملل نیست.
با این حال، فرانسه و بریتانیا، اعضای اروپایی برجام و شورای امنیت، مدعی شده‌اند که با فعال‌سازی مکانیسم اسنپ‌بک، ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت درباره برنامه هسته‌ای ایران دوباره اجرایی می‌شود و پرونده هسته‌ای تهران مجدداً در دستور کار این شورا قرار می‌گیرد. آمریکا و اروپا از این موضع حمایت می‌کنند.
در دو رای‌گیری اخیر شورای امنیت، اکثریت اعضا به توقف تعلیق تحریم‌ها علیه ایران رأی دادند. رای اول ۲۸ شهریور، شامل ۹ رأی مثبت و ۵ رأی منفی و ممتنع بود و رای دوم، چهار رأی مثبت، ۹ رأی منفی و ۲ رأی ممتنع داشت. در نتیجه، دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت تحریم‌ها را دوباره علیه ایران اعمال کردند.
ایران با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که این تحرکات اروپا و آمریکا فاقد وجاهت قانونی است و هیچ اثر حقوقی یا اجرایی ندارد. عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران، در نامه‌ای به رئیس شورای امنیت و دبیرکل سازمان ملل، خواستار خودداری از اجرای این تحریم‌ها شد. وزارت خارجه ایران تأکید کرده است که برنامه هسته‌ای کشور از این پس باید مانند برنامه هسته‌ای هر کشور عضو معاهده منع اشاعه که تسلیحات هسته‌ای ندارد، عادی تلقی شود و پرونده هسته‌ای ایران از فهرست شورای امنیت خارج شود.
همچنین جمهوری اسلامی ایران خواستار اصلاح فوری صفحه اینترنتی سازمان ملل درباره بازگرداندن قطعنامه‌های لغو شده و جلوگیری از آشفتگی حقوقی و رویه‌ای شد. تهران تشکیل مجدد کمیته تحریم و گروه کارشناسان را غیرقانونی دانسته و خواستار اصلاح فوری اطلاعات مرتبط با این اقدام سه کشور اروپایی است.
به این ترتیب، با پایان دوره ۱۰ ساله برجام، اختلاف میان ایران و روسیه و چین از یک سو و اروپا و آمریکا از سوی دیگر بر سر تحریم‌ها و وضعیت پرونده هسته‌ای همچنان ادامه دارد.
