به گزارش وفاق ملی، نیروهای پرستاری، به عنوان یکی از ستو‌های اصلی و حیاتی نظام سلامت، در همه بحران‌ها از جمله همه‌گیری کرونا و جنگ اخیر، نقشی بی‌بدیل ایفا کرده‌اند. روزهای سخت شیوع کرونا را هرگز فراموش نمی‌کنیم؛ روزهایی که پرستاران با آگاهی از خطرات ناشی از ویروس، با ایثار و از خودگذشتگی در کنار بیماران ایستادند. در آن دوران پرالتهاب، در حالی‌که بسیاری از مردم از ترس ویروس ناشناخته فاصله می‌گرفتند، کادر درمان و به‌ویژه پرستاران، با جان‌فشانی وظیفه خود را انجام دادند؛ هرچند برخی از آنان جان خود را نیز از دست دادند.
در جنگ ۱۲ روزه اخیر نیز، بار دیگر پرستاران پیش‌قدم شدند و با حضور در مراکز درمانی، به مجروحان جنگی خدمت‌رسانی کردند. این حضور داوطلبانه، به‌ویژه از سوی بانوان پرستار که بیش از ۷۰ درصد جامعه پرستاری را تشکیل می‌دهند، یادآور همان حس مسئولیت‌پذیری دوران کرونا بود؛ در شرایطی که بسیاری از کارکنان زن در سایر دستگاه‌ها دورکار شدند، پرستاران زن در بیمارستان‌ها حاضر شدند.
آنچه در این بحران‌ها بیش از همه دیده شد، حس همدردی و همراهی پرستاران با مجروحان، به‌ویژه رزمندگان و سربازان مدافع وطن بود. اشک‌های پرستارانی که در کنار مجروحان بودند، تنها بیانگر درد جسم نبود، بلکه نماد همدلی و انسان‌دوستی آنان بود؛ عاملی که رنج مصدومان و خانواده‌هایشان را قابل تحمل‌تر می‌کرد.
فرهاد کرد، عضو شورای عالی نظام پرستاری، با اشاره به ثبت‌نام حدود پنج هزار داوطلب سلامت طی تنها سه روز برای کمک به مجروحان، بر این نکته تأکید کرد که پرستاران همواره وظیفه خود را فراتر از مسائل مادی می‌بینند. اما در شرایط دشوار اقتصادی امروز، رسیدگی به وضعیت معیشتی و رفاهی آن‌ها ضرورتی انکارناپذیر است.
مطالبات جامعه پرستاری
بعضی از درخواست‌های جدی پرستاران می‌توان به اجرای فوق‌العاده خاص که از سال ۱۳۹۵ تاکنون مغفول مانده، پرداخت عادلانه اضافه‌کار، استخدام نیروهای شرکتی و قراردادی که در بحران‌ها نقش‌آفرین بودند، و همچنین تأمین امکانات رفاهی اشاره کرد. این اقدامات می‌تواند به افزایش انگیزه و تقویت روحیه کادر درمان منجر شود.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت نیز با اشاره به فداکاری‌های کادر سلامت در جنگ اخیر، بر لزوم حمایت عملی سایر نهادها تأکید کرد. وی خواستار تسریع در تصویب و اجرای «فوق‌العاده خاص» و رسیدگی به مسائل مالیاتی پرستاران توسط مجلس شد.
بیانیه شورای عالی نظام پرستاری: سه خواسته اصلی
۱. جبران کمبود نیرو: جذب فوری و نگهداشت نیروی انسانی، به‌ویژه از میان نیروهای طرحی و ۸۹ روزه دوران کرونا که پس از بحران مورد بی‌مهری قرار گرفتند.
۲. تشکیل کارگروه ویژه پرستاری: پیرو دستور ریاست جمهوری برای رسیدگی ریشه‌ای به مشکلات این قشر.
۳. ایجاد نظام پرداخت عادلانه: با اجرای سیاست‌های اصلاحی از جمله حذف مالیات پلکانی، پرداخت معوقات، اضافه‌کار تشویقی و اجرای کامل بسته رفاهیات.
در پایان باید یادآور شد که پرستاران نه‌تنها بزرگ‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات سلامت‌اند، بلکه نقش کلیدی در تاب‌آوری اجتماعی ایفا می‌کنند. رسیدگی به دغدغه‌های این قشر، گامی مؤثر در تقویت نظام سلامت و حفظ انگیزه مدافعان بی‌ادعای مردم در بحران‌هاست. بحران‌ها، فرصت‌هایی برای اصلاح ساختارها هستند؛ این فرصت را نباید از دست داد.
