به گزارش وفاق ملی، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس با هدف کاهش اتکا به یک تأمینکننده و غلبه بر محدودیتهای کنگره آمریکا، سرمایهگذاریهای عظیمی در صنایع دفاعی داخلی انجام دادهاند. عربستان و امارات طرحهای تولید مشترک با ترکیه را آغاز کرده و تجارت تسلیحاتی با چین، روسیه، کره جنوبی و اروپا را گسترش دادهاند.
جایگاه ترکیه در NSS
تحلیل «ترکیه تودی» نشان میدهد سند امنیت ملی ایالات متحده (NSS) اولویتهای آمریکا را از اروپا و خاورمیانه به مناطق دیگر منتقل کرده است. این تغییر، کشورهایی مانند ترکیه را به سمت سیاستهای مستقلتر سوق داده و نقش آنکارا را بهعنوان میانجی میان ناتو و جهان عرب برجسته کرده است.
خوداتکایی امنیتی در خاورمیانه
پس از حمله سال ۲۰۱۹ به تأسیسات نفتی آرامکو، کشورهای شورای همکاری دریافتند که نمیتوانند امنیت خود را به دیگران واگذار کنند. عادیسازی روابط عربستان و ایران با میانجیگری چین و همکاریهای دفاعی جدید در منطقه، نمونههایی از تلاش برای خوداتکایی و تنوع شراکتهای امنیتی است.
ناتو عربی احتمالی
در اجلاس مشترک اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی در سپتامبر ۲۰۲۵، مصر بار دیگر پیشنهاد تشکیل نیرویی مشابه ناتو عربی را مطرح کرد. این طرح با مقر در قاهره و فرماندهی چرخشی میان اعضا، شامل مصر، اردن و کشورهای شورای همکاری خواهد بود. تحقق چنین نیرویی زمانبر است اما میتواند با حمایت ناتو و شراکت همسایه جنوبی تقویت شود.
نقش ترکیه
ترکیه بهعنوان تنها عضو ناتو در منطقه، فرصت استراتژیک قابل توجهی برای ایفای نقش پل میان ناتو و جهان عرب دارد. همکاریهای دفاعی دوجانبه با قطر، عربستان و امارات، صادرات پهپادهای Bayraktar TB و Akinci UCAV و رزمایشهای مشترک مانند EFES و Nusret ۲۰۲۵ نمونههایی از این نقش هستند.
