به گزارش وفاق ملی، بررسی دادههای آماری و تحلیل محتوای مطالب منتشر شده در فضای مجازی نشان میدهد بیشتر کاربران شبکههای اجتماعی از ایران حمایت کرده و مقاومت مردم ایران در این میدان را ستودهاند.
تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان و همدستی آمریکا با ماجراجوییهای این رژیم، واکنشهای بسیاری در میان مردم منطقه و جهان داشته است. بررسی دادههای آماری و تحلیل محتوای مطالب منتشر شده در فضای مجازی طی ۱۲ روز گذشته نشان میدهد بیشتر کاربران شبکههای اجتماعی از کشورمان حمایت کرده و مقاومت مردم ایران در این میدان را ستودهاند.
مرکز پژوهشهای راهبردی بنیان، پژوهشی داشته و نظر کاربریان عربزبان شبکههای اجتماعی را در روزهای اخیر (یعنی از آغاز جنگ تا تداوم آن)، بررسی کرده است. بر اساس اعلام این مرکز؛ در بازه زمانی ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۵ (۲۳خرداد ۱۴۰۴ تا ۲۵ خرداد ۱۴۰۴) تعداد ۲,۹۹۱,۳۳۸ داده یکتا (تولیدی) و غیریکتا (بازنشر، پاسخ و کوت) توسط ۷۸۳,۲۱۶ کاربر عربزبان در رسانههای اجتماعی تولید و منتشر شده است.
نگاهی به آمار کلی فعالیت کاربران عربزبان در رسانههای اجتماعی نشان میدهد که بیش از یکسوم محتوای تولیدی توسط آنها به موضوع جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران اختصاص یافته و این جنگ، اصلیترین موضوع افکار عمومی جهان عرب در بازه زمانی مذکور بوده است.
سنجش نظرات کاربران عربزبان رسانههای اجتماعی (ایکس «توییتر سابق» و فیسبوک) درباره درگیری ایران و اسرائیل نشان میدهد که ۷۴ درصد افکار عمومی جهان عرب از ایران در نبرد با اسرائیل حمایت کردهاند؛ این در حالی است که فقط ۱۸.۶ درصد آنها مخالفت خود را با ایران بیان کردهاند. همچنین ۷.۴ درصد از کاربران نیز احساس و موضع بیطرف و خنثی نسبت به این اتفاق داشتهاند.
واکاوی روند روایت افکار عمومی جهان عرب در بازه آغاز جنگ تا تداوم آن نشان میدهد که با گذشت زمان، کاربران همدلی و همراهی بیشتری را نسبت به ایرانیان مطرح کردهاند. در ساعتهای اولیه تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران که در واقع مرحله شوک اولیه است، احساسات غالب حکایت از ابراز خشم اکثریت کاربران از تجاوز این رژیم حکایت دارد. همبستگی اسلامی، وحدت مذهبی، محکومیت تجاوز و مطالبه انتقام از برجستهترین مضامینی بوده که در ساعات اولیه در شبکههای اجتماعی میان کاربران عربزبان مطرح شده است.
در موج بعدی این روایتها، شاهد شادمانی اکثریت از اقدام تلافیجویانه ایران هستیم؛ در زمانی که ایران با استفاده از توان موشکی و پهپادی خود، اسرائیل را مورد هدف قرار داد و افسانه امنیت کامل گنبد آهنین را زیر سؤال برد. جشن و شادمانی از ویرانی در تلآویو، حمایت اهل سنت از اقدامات ایران، قدرت نظامی ایران، انتقام خون شهدا در فلسطین و بازگشت عزت اسلام از جمله پرتکرارترین مضامینی است که در میان کاربران عربزبان در این مقطع از جنگ تکرار شده است.
در موج سوم و در مقطع تداوم جنگ و ورود جبهههای جدید به میدان نبرد، احساسات غالب حکایت از افتخار اکثریت به پایداری ایران در برابر دشمن و نگرانی اقلیت از تأثیر ایران بر ثبات منطقه حکایت دارد. ستایش موفقیتهای نظامی ایران، قدرت و تدبیر رهبری ایران در محور مقاومت و ضعف اسرائیل از جمله نکاتی است که در روایت کاربران عربزبان در این مقطع از جنگ پررنگ است. بخشی از کاربران نیز از گسترش جنگ ابراز نگرانی کردهاند.
بررسی این دادهها نتایج قابل تأملی به همراه دارد. از جمله آنکه افکار عمومی در منطقه رژیم صهیونیستی را مخل امنیت و آسایش منطقه دانسته و با اقدامات ایران علیه زیادهخواهی این رژیم، آن هم بدون کمک و همراهی کشوری دیگر و صرفاً با تکیه بر دانش فرزندان خود، احساس غرور کردهاند. اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در غزه، تجاوز به خاک لبنان، سوریه و ایران ماهیت وجودی این رژیم را بیش از پیش بر همگان روشن کرده و افکار عمومی جهان عرب را برخلاف برخی از سردمداران، به این سمت سوق داده است که به رسمیت شناختن این رژیم، نقطه عطفی بر پایان دادن به عزت و آبروی امت اسلام است. از سوی دیگر، پاسخ کوبنده نیروهای نظامی ایران در روزهای گذشته افسانه خللناپذیر بودن اسرائیل را زیر سؤال برد.
همراهی افکار عمومی جهان عرب سرمایهای است که ایران و جبهه مقاومت میتواند با برنامهریزی در راستای اجرای طرحهای جدید رسانهای و فرهنگی، بستر لازم را برای هدایت این موج فراهم کند. با وجود داشتن این ظرفیت، عمده کارهای فرهنگی طراحی شده برای منطقه حداقل در حدود دو سال گذشته نتوانسته موج خاصی در میان مخاطبان عربزبان از سوی دستگاه فرهنگی ایران اجرا کند؛ این در حالی است که رهبر معظم انقلاب حدود سه دهه است که بر ترجمه آثار شاخص در حوزههای مختلف از جمله خاطرات و شعر تأکید کردهاند. به نظر میرسد الآن بیش از هر زمان دیگری مردم منطقه به خودباوری رسیده و بر اهمیت مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی پی بردهاند. باید دید متولیان امور فرهنگی در کشور چه برنامهای برای حفظ این سرمایه در نظر دارند، آیا طرح جدیدی در خواهند انداخت یا در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید؟