بازگشت تحریمها و نگرانی صنعت دارو
به گزارش وفاق ملی، بازگشت تحریمها و فعالسازی مکانیسم ماشه بار دیگر فضای اقتصادی و سیاسی کشور را تحتالشعاع قرار داده و نگرانیها درباره تبعات آن در حوزه دارو افزایش یافته است. کارشناسان میگویند محدودیتهای مالی و تحریمها میتواند روند تأمین، واردات و توزیع دارو را با چالش مواجه کند.
مشکلات اقتصادی و نقدینگی در صنعت داروسازی
صنعت داروسازی کشور در سالهای اخیر به دلیل تغییر نرخ ارز ترجیحی و مشکلات نقدینگی با چالشهای جدی مواجه شده است. عبدالحسین روحالامینی، رئیس کمیته اجتماعی و فرهنگی کمیسیون برنامه و بودجه مجلس، میگوید: «تحریمها نه کاغذپارهاند و نه مانعی برای ادامه حیات صنعت داروسازی کشور». توانمندیهای بومی و ظرفیت شرکتهای دانشبنیان، ابزارهای کلیدی برای ادامه فعالیت صنعت هستند.
اثرات تحریمها و مکانیسم ماشه
روحالامینی با اشاره به تجربه صنعت داروسازی در مواجهه با تحریمها گفت: «صنعت داروسازی طی دو دهه گذشته با تحریمهای مختلف خود را تطبیق داده و مکانیسم ماشه نمیتواند فعالیت این صنعت را متوقف کند. با این حال تأثیر اقتصادی و نوسانات بازار ارز قابل انکار نیست.»
چالشهای پس از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی
یکی از مهمترین مشکلات فعلی، کمبود نقدینگی است. روحالامینی بیان کرد: «تخصیص دیرهنگام ارز باعث اختلال در زنجیره تأمین دارو و مشکلات در تولید مواد اولیه میشود. قیمتگذاری دستوری نیز رشد صنعت و تحقیق و توسعه را محدود کرده است.»
اثر کمبود نقدینگی بر نوآوری و تحقیق و توسعه
وی تأکید کرد: «کمبود نقدینگی و مشکلات تخصیص ارز مانع توسعه فرآوردههای جدید و صادرات دارو میشود. اگر امروز پایهگذاری تولید واکسنها و داروهای نسل جدید انجام نشود، در آینده مجبور به صرف میلیاردها دلار برای واردات خواهیم بود.»
ظرفیت صادرات و توسعه صنعت دارویی
روحالامینی درباره صادرات دارو گفت: «صنعت داروسازی ایران ظرفیت صادرات به کشورهای منطقه و فراتر را دارد. هدفگذاری برنامه هفتم توسعه، صادرات یک میلیارد دلاری است که نیازمند بهبود وضعیت اقتصادی و حمایت سازمانهاست.» وی افزود: «تأمین نیاز داخلی نباید به کاهش صادرات منجر شود و همکاری بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه و وزارت بهداشت برای تحقق این هدف ضروری است.»
ضرورت بهرهگیری از فرصتهای صادراتی
صنعت داروسازی کشور میتواند علاوه بر نیازهای داخلی، پاسخگوی بخشی از نیازهای کشورهای همسایه باشد. روحالامینی هشدار داد: «اگر بازارهای منطقهای را از دست دهیم، رقبای منطقهای جایگاه خود را تثبیت خواهند کرد و صادرات دارو دشوار خواهد شد.»