به گزارش وفاق ملی، خبر هلاکت عبدالرحمن الحلبی، یکی از خطرناک‌ترین چهره‌های تروریستی داعش، بار دیگر یادآور حمله خونین ۲۸ آبان ۱۳۹۲ (نوامبر ۲۰۱۳) به سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت است؛ حمله‌ای که جان ۲۳ نفر از جمله حجت‌الاسلام والمسلمین ابراهیم انصاری رایزن فرهنگی ایران را گرفت و بیش از ۱۴۶ نفر دیگر را زخمی کرد.
به گزارش ایرنا به نقل از شبکه خبری راصد، دستگاه مبارزه با تروریسم عراق روز جمعه اعلام کرد که این عملیات با هماهنگی نزدیک با ائتلاف بین‌المللی صورت گرفت و طی آن، الحلبی که به عنوان «رئیس عملیات و امنیت خارجی داعش» شناخته می‌شد، به هلاکت رسید.
نقش کلیدی الحلبی در داعش
الحلبی تنها یک فرمانده میدانی نبود؛ او مسئول مستقیم برنامه‌ریزی و نظارت بر ولایت‌های دورافتاده داعش و همچنین طراح اصلی چندین عملیات برون‌مرزی این گروه بود. منابع امنیتی تأیید کرده‌اند که وی در طراحی حملات تروریستی علیه اهداف دیپلماتیک در لبنان و همچنین تلاش برای سازماندهی عملیات در اروپا و آمریکا دست داشت.
پیوند الحلبی با حمله به سفارت ایران در بیروت
در آبان ۱۳۹۲، دو بمب‌گذار انتحاری تکفیری با حمله به سفارت ایران در بیروت، یکی از جنایت‌بارترین اقدامات تروریستی آن سال را رقم زدند. هرچند گروه موسوم به عبدالله عزام وابسته به القاعده مسئولیت این حمله را پذیرفت، اما شواهد اطلاعاتی نشان می‌دهد که عبدالرحمن الحلبی نقش محوری در طراحی، پشتیبانی و هدایت این عملیات داشته است.
این حمله در واقع بخشی از راهبرد داعش و گروه‌های تکفیری برای ضربه به حضور منطقه‌ای ایران و تضعیف روابط تهران با کشورهای محور مقاومت به شمار می‌رفت.
پیامدهای هلاکت یک سرکرده تروریستی
هلاکت الحلبی پس از بیش از یک دهه فرار از عدالت، نشان می‌دهد که مبارزه با تروریسم هنوز به پایان نرسیده و شبکه‌های پنهان داعش همچنان تهدیدی جدی برای امنیت منطقه‌ای و جهانی هستند. با این حال، حذف چهره‌ای کلیدی همچون الحلبی می‌تواند توان عملیاتی داعش در عرصه بین‌المللی را با اختلال جدی روبه‌رو سازد.
این رخداد همچنین پیام روشنی برای سایر سرکردگان گروه‌های تروریستی دارد: جنایت‌های تروریستی در هر صورت بی‌پاسخ نمی‌ماند.
هلاکت عبدالرحمن الحلبی را می‌توان یک پیروزی امنیتی مهم برای عراق و متحدان منطقه‌ای آن دانست. از منظر سیاسی نیز، این رویداد پاسخی روشن به افکار عمومی منطقه است که هنوز خاطره تلخ حمله به سفارت ایران در بیروت را فراموش نکرده‌اند.
این خبر نه تنها بار دیگر یاد قربانیان آن حمله تروریستی را زنده کرد، بلکه نشان داد تروریسم تکفیری محصول حمایت برخی قدرت‌هاست؛ جریانی که اگرچه ضربات سنگینی خورده، اما همچنان به عنوان ابزاری برای ناامن‌سازی خاورمیانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
