به گزارش وفاق ملی، نشریه هیل مدعی شد که ایران پس از تأخیر روسیه در تحویل جنگنده‌های سوخو-۳۵ و تردید در حمایت نظامی، به‌طور آشکار به چین روی آورده است. به گزارش هیا، تهران در حال مذاکره برای خرید تا ۴۰ فروند جنگنده چندمنظوره چنگدو J-10C به همراه سیستم‌های دفاع هوایی پیشرفته است.جنگنده J-10C که به «قاتل رافائل» معروف است، می‌تواند تعادل قدرت منطقه‌ای را به نفع ایران تغییر دهد و بازدارندگی تهران در برابر حملات اسرائیل را افزایش کند.نکته اینجاست که پکن با احتیاط پیش می‌رود تا واکنش منفی غرب و متحدان منطقه‌ای خود را تحریک نکند.لینک اسرائیل تلاش می‌کند مانع این معامله شود، چرا که ورود جنگنده‌های چینی می‌تواند مسابقه تسلیحاتی منطقه‌ای را تشدید کند.
۱. علل گرایش ایران به چین:
– ناامیدی از روسیه: تأخیرهای مکرر مسکو در تحویل سوخو-۳۵ (علیرغم توافق اولیه) و تردید در حمایت نظامی جامع، احتمالاً تهران را به سمت گزینه‌های جایگزین سوق داده است. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده ضعف اعتماد استراتژیک بین ایران و روسیه باشد.
– محدودیت‌های داخلی: تحریم‌های غرب و کمبود منابع ارزی، ایران را به سمت شرکای با قیمت‌های رقابتی مانند چین کشانده است. J-10C نسبت به سوخو-۳۵ ارزان‌تر و احتمالاً با شرایط پرداخت انعطاف‌پذیرتری عرضه می‌شود.
۲. پیامدهای نظامی-امنیتی:
– تغییر موازنه منطقه‌ای: J-10C با رادار پیشرفته AESA و موشک‌های PL-15، توانایی مقابله با جنگنده‌های اسرائیلی (مانند F-35) را دارد. این موضوع می‌تواند بازدارندگی هوایی ایران را افزایش دهد، به‌ویژه در برابر حملات احتمالی به تاسیسات هسته‌ای. – واکنش اسرائیل و غرب: اسرائیل به‌طور قطعی این معامله را تهدیدی امنیتی خواهد دانست و ممکن است به لابی‌گری در واشنگتن برای اعمال فشار بر چین یا حتی اقدامات پیش‌دستانه (مانند عملیات خرابکارانه) روی آورد. – مسابقه تسلیحاتی: کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس (مثل عربستان و امارات) احتمالاً تقاضای خرید سیستم‌های پیشرفته‌تر از غرب را افزایش خواهند داد.
۳. ملاحظات چین:
– منافع اقتصادی vs امنیتی: پکن خواهان حفظ روابط با غرب و همزمان گسترش نفوذ در خاورمیانه است. فروش تسلیحات به ایران می‌تواند واکنش آمریکا و اتحادیه اروپا را برانگیزد، اما احتمالاً چین با اتکا به «سیاست یک چین» و نقش کلانی در اقتصاد جهانی، ریسک را بپذیرد. – رقابت با روسیه: این معامله می‌تواند جایگاه مسکو به عنوان تأمین‌کننده اصلی سلاح ایران را تضعیف کند و نقش چین را در بازار تسلیحات خاورمیانه ارتقا دهد.
۴. چالش‌های پیش‌روی ایران:
– ادغام سامانه‌ها: یکپارچه‌سازی J-10C با زیرساخت‌های دفاع هوایی موجود ایران (عمدتاً روسی-محور) نیازمند زمان و فناوری است. – وابستگی جدید: گرچه چین نسبت به روسیه شریک قابل‌اعتمادتری تلقی می‌شود، اما اتکای بیش از حد به پکن نیز می‌تواند در بلندمدت اهرم فشار دیپلماتیک ایجاد کند.
این حرکت نشان‌دهنده چرخش استراتژیک ایران به سمت شرق تحت فشار تحریم‌ها و انزوای بین‌المللی است. اگر معامله نهایی شود، نه‌تنها توان نظامی ایران را تقویت می‌کند، بلکه جغرافیای اتحادهای منطقه‌ای را نیز تغییر خواهد داد. با این حال، موفقیت آن به عواملی مانند تحویل به موقع جنگنده‌ها، آموزش خلبانان ایرانی، و عدم مداخله خارجی (مثلاً از سوی اسرائیل) بستگی دارد.
جنگنده سابق مصری سوخو۳۵ برای الجزایر در حین آموزش خلبانان در ژوکوفسکی (فرودگاه موسسه تحقیقات پرواز به نام م. م. گروموف).
در سال ۲۰۱۸ قراردادی بین روسیه و مصر برای ۳۰ فروند جنگنده سوخو۳۵ امضا شد که اولین تحویل آن در سال ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده بود. با این حال، با وجود تولید چند فروند جنگنده تا آن زمان، مصر به دلیل فشارهای آمریکا از تحویل هواپیماها خودداری کرد.
در نهایت، سوخو-۳۵های آماده چندین سال در گوشه و کنار کارخانه کناز در شهر کومسومولسک-نا-آمور خاک خوردند تا اینکه مشتری خارجی جدیدی پیدا شد. قبلاً تصور می‌شد که ممکن است به ایران بروند، اما سپس سوخو-۳۵ها با همان استتار مصری در پایگاه هوایی اُم‌البواغی در الجزایر دیده شدند.
مشخص است که الجزایر ۱۴ فروند جنگنده سوخو۳۵ را تقریباً همزمان با مصر سفارش داده است. همچنین در ژوکوفسکی سوخو۳۴ جدیدی که توسط الجزایر سفارش داده شده‌اند نیز دیده شدند
