به گزارش وفاق ملی، یک‌سال از آغاز به‌کار دولت چهاردهم می‌گذرد؛ دولتی که برخلاف روندهای معمول سیاسی، در شرایطی غیرمنتظره و با انتخاباتی زودهنگام بر سر کار آمد. محمود واعظی، قائم‌مقام دبیرکل حزب اعتدال و توسعه و رئیس دفتر پیشین رئیس‌جمهور، در گفت‌وگویی تفصیلی، تلاش کرده است این یک‌سال را از دریچه‌ای واقع‌بینانه‌تر ارزیابی کند: از دستاوردها و نقاط قوت گرفته تا چالش‌ها، کمبودها و تهدیدهای پیش‌رو.
واعظی معتقد است برای قضاوت منصفانه درباره دولت پزشکیان باید به زمینه‌های شکل‌گیری آن و بحران‌های به‌جامانده از دولت پیشین توجه کرد. او می‌گوید: «دولت چهاردهم با انتخاباتی زودهنگام و غیرقابل‌پیش‌بینی شکل گرفت؛ تنها دو ماه برای انتقال قدرت و برنامه‌ریزی زمان داشت و آن‌هم در حالی‌که کشور درگیر فضای ملتهب سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بود. شرایط امنیتی تازه‌ای نیز با ترور شهید اسماعیل هنیه توسط رژیم صهیونیستی شکل گرفت و دولت نوپا را در آزمونی فوری قرار داد.»
از وارث تورم ۴۰ درصدی تا ناترازی‌های ساختاری
به گفته واعظی، دولت چهاردهم وارث اقتصادی بحرانی با تورم بالای ۴۰ درصد، ناترازی‌های متعدد در حوزه‌های انرژی، بودجه و زیرساخت‌ها و معضلات اجتماعی تلنبارشده بود. او تأکید می‌کند: «دولت پزشکیان در مواجهه با این چالش‌ها، به‌جای افتادن در دام شعارزدگی و سیاسی‌کاری، مسیر تمرکز بر کار و خدمت را برگزید. اگرچه رفع کامل آثار بحران‌های اقتصادی زمان‌بر است، اما می‌توان گفت دولت در مسیر اصلاح ناترازی‌ها و مدیریت نسبی تورم قدم‌هایی برداشته است.»
واعظی همچنین به بحران‌های اجتماعی اشاره می‌کند که دولت ناگزیر با آن‌ها روبرو شد: از ناآرامی‌های پراکنده گرفته تا حملات رسانه‌ای گروه‌های فشار و اقلیت‌های افراطی. او می‌گوید: «دولت سعی کرد در این شرایط سخت، کمتر مردم را درگیر حواشی کند و تمرکز خود را بر امور اجرایی نگه دارد. این در حالی بود که برخی جریان‌های سیاسی خارج از دولت، نه تنها کمکی نکردند بلکه با آدرس‌های غلط و نقدهای غیرسازنده، فضای سیاسی را ملتهب‌تر کردند.»
وفاق ملی؛ یک‌طرفه یا تعاملی؟
شعار محوری دولت پزشکیان «وفاق ملی» بود؛ شعاری که به نظر واعظی رئیس‌جمهور صادقانه در تحقق آن کوشیده است: «آقای پزشکیان تلاش کرد از نیروهای غیرهمسو در دولت استفاده کند. حضور برخی چهره‌های جریان رقیب در کابینه، استانداری‌ها و معاونت‌ها، نشان‌دهنده این رویکرد است. اما وفاق ملی یک‌طرفه نیست. متأسفانه برخی جناح‌ها همچنان در فضای رقابت انتخاباتی باقی مانده‌اند و به‌جای همیاری، سیاست‌های تخریبی در پیش گرفته‌اند. این نقطه‌ضعف وفاق است که می‌تواند در ادامه، دولت را با مشکلات جدی مواجه کند.»
واعظی در این‌باره هشدار می‌دهد: «اگر این روند عهدشکنی سیاسی ادامه پیدا کند، آسیب اصلی متوجه سرمایه اجتماعی دولت خواهد شد؛ سرمایه‌ای که در شرایط کنونی حیاتی‌ترین پشتوانه برای هر دولت است.»
جنگ ۱۲ روزه و انسجام ملی
یکی از نقاط عطف عملکرد دولت چهاردهم، به باور واعظی، مدیریت بحران جنگ ۱۲ روزه اخیر با رژیم صهیونیستی بود؛ بحرانی که می‌توانست کشور را وارد شرایطی بی‌ثبات کند اما با انسجام ملی و هدایت نیروهای مسلح، به پیروزی‌ای عزتمندانه ختم شد. او می‌گوید: «در این بحران، مردم با کنار گذاشتن دلخوری‌ها و انتقادات داخلی، تمام‌قد از امنیت ملی دفاع کردند. این انسجام، به‌همراه تدابیر دولت و هدایت‌های رهبری، رژیم صهیونیستی را وادار به عقب‌نشینی کرد. این اتفاق نشان داد که وفاق ملی، زمانی که همه ارکان قدرت و مردم هم‌جهت شوند، می‌تواند دشمن را مستأصل کند.»
توصیه به دولت: بی‌پرواتر، صریح‌تر و ارزیاب‌تر
واعظی اما توصیه مهمی برای دولت دارد: «ضروری است دولت با شجاعت، عملکرد یک‌ساله مدیران خود را ارزیابی کند. وزرا، معاونان و استاندارانی که نتوانسته‌اند با شرایط دشوار کشور همپای دولت حرکت کنند، باید جای خود را به افراد توانمندتر بدهند. تنها در این صورت است که دولت می‌تواند به وعده‌هایش وفادار بماند و سرمایه اجتماعی‌اش را حفظ کند.»
تحلیل پایانی: راه دشوار پیش‌رو
یک‌سالگی دولت چهاردهم بیش از آنکه فرصتی برای جشن باشد، یادآور راهی دشوار و پرچالش است که همچنان پیش روی این دولت قرار دارد. وفاق ملی، دیپلماسی فعال، گشایش در فضای اجتماعی و استفاده از ظرفیت‌های زنان و اقوام، از جمله دستاوردهای نسبی این دولت در سال نخست بوده است. اما بحران‌های اقتصادی و اجتماعی به‌جامانده، استمرار تحریم‌ها و بی‌ثباتی منطقه‌ای، همچنان سایه سنگینی بر آینده افکنده‌اند.
دولت پزشکیان حالا در نقطه‌ای ایستاده که باید میان ادامه مسیر تدبیر و اصلاح، یا افتادن در دام محافظه‌کاری و روزمرگی یکی را انتخاب کند. پرسش کلیدی اینجاست: آیا این دولت جسارت کافی برای تغییرات عمیق‌تر و عبور از حاشیه‌سازی‌های سیاسی را دارد؟
