به گزارش وفاق ملی، ایالت لوئیزیانا از برنامه‌ای کامپیوتری به‌نام TIGER (مخفف Targeted Interventions to Greater Enhance Re-entry) برای تصمیم‌گیری درباره‌ی آزادی مشروط زندانیان استفاده می‌کند؛ ابزاری که در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا توسعه یافت و قرار بود به بازپروری زندانیان کمک کند، اما حالا امتیاز TIGER به‌تنهایی معیار پذیرش یا رد درخواست آزادی مشروط است و تنها بر اساس احتمال بازگشت فرد به زندان محاسبه می‌شود.
الگوریتم TIGER با استفاده از داده‌هایی مانند سابقه‌ی کاری پیش از زندان، سوابق کیفری و سن فرد در زمان اولین بازداشت، ریسک بازگشت به زندان را تخمین می‌زند.
نکته‌ی نگران‌کننده آن است که رفتار فرد در دوران حبس یا تلاش‌هایش برای بازپروری هیچ نقشی در محاسبه‌ی امتیاز ندارد؛ به همین دلیل، بسیاری از فعالان حقوق عدالت کیفری معتقدند سیستم TIGER افراد را به‌خاطر پیشینه‌ی نژادی یا اجتماعی‌شان مجازات می‌کند.
چندین زندانی گفته‌اند که جلسه‌ی آزادی مشروط آن‌ها بدون هشدار قبلی لغو شد؛ تنها به این دلیل که امتیاز TIGER آن‌ها «ریسک متوسط» را نشان داده بود. یکی از این افراد، کلوین الکساندر، مرد ۷۰ساله‌‌ای محسوب می‌شود که بینایی‌اش را تا حد زیادی از دست داده، از ویلچر استفاده می‌کند و ۲۰ سال در زندان بوده است.
الکساندر با وجود حضور در برنامه‌های ترک اعتیاد، مدیریت خشم و آموزش مهارت‌های حرفه‌ای و بدون داشتن تخلف انضباطی، به‌دلیل امتیاز الگوریتم از آزادی محروم ماند. او در گفت‌وگو با ProPublica گفت: «زندانی‌ها امیدشان را به اینکه بتوانند کاری برای کاهش مدت حبسشان انجام دهند، از دست داده‌اند.»
استفاده از الگوریتم برای تصمیم‌گیری درباره‌ی آزادی مشروط نه‌تنها در لوئیزیانا قانونی است، بلکه بخشی از سیاست‌های جف لندری، فرماندار جمهوری‌خواه این ایالت، علیه نظام آزادی مشروط به‌شمار می‌رود.
سال ۲۰۲۴، فرماندار لوئیزیانا قانونی تصویب کرد که آزادی مشروط را برای همه‌ی زندانیانی که پس از آگوست ۲۰۲۴ (مرداد و شهریور ۱۴۰۳) مرتکب جرم شوند، به‌طور کامل حذف می‌کند؛ اقدامی که لوئیزیانا را به نخستین ایالت در ۲۴ سال گذشته تبدیل کرد که به‌طور رسمی نظام آزادی مشروط را کنار می‌گذارد. بر اساس قانونی دیگر، زندانیان فعلی تنها در صورتی واجد شرایط بررسی آزادی مشروط هستند که الگوریتم آن‌ها را در دسته‌ی «ریسک پایین» قرار دهد.
