شریفه محمدی، فعال اجتماعی و زندانی سیاسی، در ایران به اعدام محکوم شده است. او در آذر ۱۴۰۲ بازداشت و در ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳، توسط دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اتهام بغی به حکم اعدام محکوم گردید. قاضی پرونده، عضویت او در تشکل کارگری «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» را که مربوط به بیش از یک دهه پیش بوده، به عنوان مصداق اتهام بغی در نظر گرفته است.
اطلاعات پرونده نشان می‌دهد که فعالیت‌های وی شامل حضور در نشست‌های صنفی و همکاری با سایر اعضای تشکیلات بوده و این موارد به عنوان بخشی از اتهامات در دادگاه مطرح شده‌اند.
بازداشت و اتهامات
شریفه محمدی در تاریخ ۱۴ آذر ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی به اتهام «بغی» یا شورش مسلحانه و «عضویت در تشکیلات غیررسمی» بازداشت شد. پرونده وی همچنین شامل اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام» بوده است. این اتهامات بر اساس گزارش ضابطان و مدارک ارائه‌شده به دادگاه انقلاب رشت مطرح شده‌اند. اتهامات مرتبط با عضویت در تشکیلات بخشی از پرونده محسوب می‌شوند و دادگاه بررسی کرده که فعالیت‌های وی در این تشکیلات چگونه با قوانین کشور مرتبط است.
پس از بازداشت، پرونده به دادگاه انقلاب رشت ارجاع شد و پرونده در چندین مرحله مورد بررسی قرار گرفت. روند رسیدگی شامل جمع‌آوری مدارک، ارائه دفاعیات و بررسی نظریه ضابطان بود. خانواده و وکلای مدافع متهم از همان ابتدا در جریان پرونده قرار گرفتند و اقدام به پیگیری قانونی کردند.
روند دادگاه‌ها و صدور حکم
شعبه اول دادگاه انقلاب رشت در تیرماه ۱۴۰۳ حکم اعدام برای شریفه محمدی صادر کرد. پرونده پس از صدور این حکم به دیوان عالی کشور ارجاع شد تا مورد بررسی مجدد قرار گیرد. در مهرماه همان سال، شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به دلیل برخی ایرادات پرونده، شامل بررسی مدارک و نحوه استناد به نظریه ضابط، حکم را نقض کرد و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داد.
پس از ارجاع مجدد، شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت پرونده را دوباره بررسی کرد و بر اساس مدارک و نظریه ضابط، حکم اعدام را صادر نمود. دیوان عالی کشور در مردادماه ۱۴۰۴ این حکم را تأیید و قطعی اعلام کرد. روند پرونده شامل چندین مرحله بررسی و ارجاع بین شعب دادگاه و دیوان عالی کشور بوده است.
پس از اعاده دادرسی، شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور این حکم را به دلیل ایرادات متعدد، از جمله عدم ارتباط او با عملیات مسلحانه، عدم اثبات عضویت در تشکیلات موضوع بغی یا گروه باغی، و همچنین وجود اشکالات در نظریه ضابط، نقض و پرونده را به شعبه هم‌عرض ارجاع داده بود.
بر همین اساس، پرونده در شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت دوباره بررسی شد، اما این شعبه «نظریه ضابط را حجت قرار داده» و مجدداً حکم اعدام صادر کرد. پس از صدور مجدد حکم، وکلای این فعال کارگری بار دیگر اعاده دادرسی دادند و پرونده دوباره به شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور ارجاع شد.
امیر رئیسیان، وکیل مدافع پرونده شریفه محمدی با بیان اینکه رأی صادره در دادگاه دوم بر اساس نظریه ضابط صادر شد و پرونده دوباره مورد بررسی قرار گرفته است، درباره روند پرونده توضیح داد: «با وجود اینکه هیچ‌یک از ایراداتی که پیش‌تر شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور بر مبنای آنها حکم را نقض کرده بود، برطرف نشده است، این بار این شعبه حکم اعدام را تأیید کرده است.»
رئیسیان ادامه داد: «رأی شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت صرفا تکرار حکم قبلی شعبه اول است و بدون رفع ایرادات دیوان عالی کشور و صرفاً بر پایه نظریه ضابط صادر شده است. بنابراین انتظار می‌رفت دیوان عالی کشور دوباره حکم را نقض کند، اما برخلاف انتظار، چنین نشد.»
این وکیل دادگستری با تأکید بر اینکه «کماکان به اعاده امیدواریم» گفت: «همچنان پیگیر اعاده دادرسی خواهیم بود و تلاش می‌کنیم از طرق قانونی دیگر حکم اعدام این زندانی را نقض کنیم.» او ابراز امیدواری کرد که با توجه به ایرادات متعدد موجود در پرونده و روند رسیدگی، حکم اعدام شریفه محمدی نقض و اجرای آن متوقف شود.
