به گزارش وفاق ملی، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا با بررسی سوابق پزشکی نزدیک به ۲۵هزار بیمار آلزایمری، به کشفی حیرت‌انگیز رسیده‌اند: آلزایمر یک رویداد ناگهانی یا تصادفی نیست؛ بلکه از ۴ مسیر متمایز و پیش‌بینی‌پذیر عبور می‌کند. این یافته‌ها نگاه پزشکان به این بیماری ویرانگر را دگرگون می‌کند و راه را برای پیشگیری زودهنگام باز می‌سازد.
مسیر اول: سلامت روان
افرادی که افسردگی، اضطراب یا فشار خون بالا را تجربه می‌کنند، اغلب در این مسیر قرار دارند. این گروه که بیشتر زنان را شامل می‌شود، نشان می‌دهد که بیماری‌های روانی می‌توانند دروازه‌ای برای ورود به دنیای تاریک آلزایمر باشند.
مسیر دوم: اختلال عملکرد مغز
بزرگ‌ترین و سریع‌ترین مسیر. اختلالاتی مانند آنسفالوپاتی (اختلال عملکرد مغز به دلیل عفونت یا کاهش جریان خون) در این مسیر دیده می‌شود. این بیماران در کوتاه‌ترین زمان، یعنی تنها چند ماه پس از علائم اولیه به تشخیص آلزایمر می‌رسند.
مسیر سوم: اختلال شناختی خفیف
مسیر کلاسیک و شناخته‌شده که با مشکلات حافظه خفیف آغاز می‌شود. اما یافته جدید این است که این مسیر اغلب با بیماری‌هایی غیرمنتظره مانند سکته‌های کوچک، اختلالات هورمونی یا حتی مشکلات چشمی آغاز می‌شود.
مسیر چهارم: بیماری‌های عروقی
این مسیر بیشترین بار بیماری را دارد و با مشکلات رگ‌های خونی، مفاصل و اختلالات متابولیک آغاز می‌شود. بیماران این گروه طولانی‌ترین تاریخچه‌ی پزشکی را دارند و به آرامی اما پیوسته به سوی آلزایمر پیش می‌روند.
چرا این کشف مهم است؟
تا امروز پزشکان هر بیماری را جداگانه درمان می‌کردند. اما این مطالعه نشان می‌دهد ترتیب بروز بیماری‌ها نقش حیاتی دارد؛ مثل یک دومینو که با اولین قطعه سقوط می‌کند. مثلا فشار خون بالا می‌تواند به افسردگی منجر شود و این دو در کنار هم مسیر را برای آلزایمر هموار کنند.
آیا می‌توان جلوی آلزایمر را گرفت؟
دانشمندان معتقدند اگر پزشکان این مسیرهای پرخطر را زودتر شناسایی کنند، می‌توانند با مداخله‌های هدفمند، زنجیره‌ی بیماری را قطع کرده و از ورود بیماران به فاز زوال شناختی جلوگیری کنند. این یعنی آینده‌ای که در آن آلزایمر به‌جای یک حکم قطعی، یک خطر قابل مدیریت باشد.
این پژوهش تازه در نشریه‌ی eBioMedicine منتشر شده و ممکن است نقطه عطفی در مبارزه با آلزایمر باشد؛ بیماری‌ای که همین حالا نزدیک به ۷میلیون آمریکایی را درگیر کرده و سالانه میلیاردها دلار هزینه به نظام‌های سلامت تحمیل می‌کند.
