به گزارش وفاق ملی، گلابی میوه‌ای خوش‌طعم و پرخاصیت، از دیرباز در فرهنگ‌های مختلف به‌عنوان بخشی از رژیم غذایی و حتی داروی طبیعی شناخته شده است. این میوه که خاستگاه آن به آسیای شرقی و اروپا بازمی‌گردد، امروزه در بیش از سه هزار گونه متفاوت در سراسر جهان کشت می‌شود. در ایران نیز مناطق کوهستانی و سردسیر، به‌ویژه دامنه‌های البرز، زیستگاه طبیعی این درخت پربار هستند.
از دیدگاه طب ایرانی، مزاج گلابی گرم و تر بوده و خاصیت ملین دارد؛ به این معنا که به رفع یبوست، تأمین رطوبت بدن و کاهش مشکلاتی مانند تنگی نفس و سوزش مثانه کمک می‌کند. البته متخصصان طب سنتی هشدار می‌دهند که مصرف گلابی با معده خالی یا نوشیدن آب بلافاصله پس از آن، توصیه نمی‌شود.
ترکیب غنی از فیبر، ویتامین‌های A و C، بتاکاروتن، لوتئین و آنتی‌اکسیدان‌های قوی در گلابی، آن را به یک میوه ضدسرطان و ضدالتهاب بدل کرده است. این ترکیبات نه‌تنها از سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند، بلکه به پاک‌سازی ریه، بهبود عملکرد قلب و تقویت سیستم ایمنی نیز یاری می‌رسانند. پتاسیم بالای موجود در گلابی، نقش ویژه‌ای در بهبود گردش خون و حفظ سلامت قلب ایفا می‌کند و ترکیب آن با میوه‌هایی چون سیب، اثرات تقویتی بیشتری دارد.
گلابی همچنین به‌دلیل کالری پایین و فیبر بالا، یک گزینه عالی برای برنامه‌های کاهش وزن محسوب می‌شود، چرا که احساس سیری طولانی‌مدت ایجاد می‌کند. در کنار گونه‌های کشت‌شده، گلابی جنگلی نیز با طعم ترش‌تر و خواص دارویی قوی‌تر، در طب سنتی برای درمان التهاب‌ها و تقویت دستگاه تنفسی کاربرد دارد.
با وجود این فواید گسترده، مصرف بیش از حد گلابی ممکن است موجب نفخ یا اسهال شود. بنابراین گنجاندن آن به‌صورت متعادل در رژیم غذایی، راهی هوشمندانه برای بهره‌بردن از خواص درمانی این میوه ارزشمند است؛ میوه‌ای که می‌تواند هم‌زمان طعم خوش و سلامت را به سفره بیاورد.
