آخرین اخبار

از کول‌بری تا کرامت مرزنشینی؛ ابتکار “کارگزار-کولبر” چگونه تجارت مرزی را متحول می‌کند؟ بازگشت خودروهای وارداتی به بازار؛ از کاهش تعرفه‌ها تا تنوع برندهای اقتصادی و لوکس حذف صفرها از پول ملی؛ اصلاح اسمی یا مسکن موقت برای اقتصاد فرسوده؟ از آفتاب تا دستگاه: بازگشت دوباره‌ی هنر خشک‌کردن میوه به خانه‌ها گرمای مزمن و تهدید خاموش برای آینده آموزشی: گزارشی از تأثیرات اقلیمی بر یادگیری دانش‌آموزان تب پزشکی، تبعید ناخواسته؛ وقتی رؤیای دکتر شدن جوانان را به مهاجرت تحصیلی سوق می‌دهد نقشه راه جدید تهران-اسلام‌آباد؛ سفر پزشکیان به پاکستان با محوریت امنیت، اقتصاد و همسایگی تمدنی ۳ هزار دستگاه اتوبوس کمکی و افزایش ظرفیت هوایی برای بازگشت زائران اربعین / نرخ مصوب بلیت هواپیما اعلام شد از ژنو تا غزه؛ تریبون جهانی ایران برای شکستن سکوت درباره جنایت‌های صهیونیست‌ها اینترنت رایگان در مسیر نجف تا کربلا؛ تحول ارتباطی در اربعین ۱۴۰۴

سپینو

4

ریاست‌جمهوری من، برنامه مخالفان بود

  • کد خبر : 930
  • 12 فروردین 1404 - 14:24
ریاست‌جمهوری من، برنامه مخالفان بود
هیچ کسی نمی‌تواند دلسوزتر از دکتر پزشکیان به سرمایه اجتماعی دولتش باشد، حتما نبود امثال دکتر ظریف یا دکتر طیب‌نیا در بدنه دولت باعث کاهش سرمایه اجتماعی دولت می‌شود؛ اما رییس جمهور بر مبنای جمیع جهاتی که می‌بیند، بین تصمیم‌های مختلف و ارجحیت در انتخاب افراد اطرافش یک جمع بندی می‌کند. نهایتا شخصیت هر فرد یا هر کابینه‌ای در این انتخاب‌ها تبلور پیدا می‌کند.

اینگونه گفته‌اند که به رییس جمهور گزارش داده‌اند که ظریف و مابقی در انتخاب شما نقشی نداشته‌اند و شاهد مثالشان هم این بوده که اینها به شهرهایی که رفته‌اند، رای شما کمتر از رقیب بوده است. خب آقای ظریف شهرهایی می‌رفتند که رای کمتر بود تا سطح آرا را فزایش دهند، این مدل تحلیلها که می‌کنند ناشی از نفهمی‌شان اس.

به نظر بنده، برای عموم مردم اهمیت بالایی ندارد چه کسی در عضو دولت باشد/نباشد، دیدگاه کلی و رویکرد عمومی برای حل مشکلات برای آنها مهمتر است. آنها حل مشکلاتشان را پیگیرند و آموخته‌اند که دیگر عاشق چشم و ابروی فلانی یا بهمانی نباشند، اگر به کسی هم ابراز علاقه می‌کنند، ناشی از اقدامات سابق آنها در احقاق‌ حقوقشان است.

رفع فیلتر پیچیده است، مثل خیلی دیگر از تصمیمات ساده که به راحتی اتخاذ نمی‌شود. ساختار کشور دچار ناترازی عقلانیت و شجاعت در اداره است. رفع این ناترازی بر همه ناترازی‌ها اولویت بیشتری دارد و البته ساده نیست. رویکرد رییس جمهور، سیاستگذاری استدراجی است. این رویکرد یا در شخصیت ایشان نهفته است و یا به ایشان توصیه‌ای صورت گرفته است. سیاستگذاری استدراجی، یک سیاستگذاری نو و امروزی است و به نظرم با شرایط محیطی کشور ما هم سازگاری بیشتری دارد. اقدام دفعی یا چکشی، با احتمال بالا منجر به نتیجه نمی‌شود. در رفع فیلتر هم سیاست ایشان اقدام استدراجی است. گام اول را برداشته‌اند؛ گام دوم و سوم سخت‌تر است چرا که لجاجت بیشتری با ایشان خواهد شد.

حواشی دولت بعضا برای زمین زدن دولت است؛ واقعا نباید به آن دامن زد. اختلافات در همه دولتها بوده، بعضا هم از بیرون دولت از عمد بین اعضای دولت ایجاد اختلاف می‌کنند. در همین کابینه فعلی برخی اعضا چشم دیدن امثال بنده را ندارند، اما این موضوع بی‌اهمیت است. حواشی نباید جایگزین اصول شود.

نمره دولت چهاردهم در جوانگرایی ضعیف است. کارنامه مرحوم رییسی بهتر بود. البته جوان با طفل نباید اشتباه گرفته شود، برخی در دولت قبل طفل سیاسی بودند. جوانی به ترکیبی از انعطاف و کنترل‌گری اطلاق می‌شود نه به سن و سال. پیرمردها با توجه به تفوق کنترل‌گری بر انعطاف، محافظه کار می‌شوند، چابکی ندارند. در شرایط فعلی کشور، چابکی مهمتر از محافظه کاری و ترسو بودن است. دولت باید با این همه چالشهای خارجی و داخلی، مقتدر و شجاع باشد.

مردمداری پوپولیسم نیست. برخی چون اعتقاد دارند عوام مردم فقط برای زمان انتخابات مهمند، ارتباطی با آنها برقرار نمی‌کنند که نکند گرد مشکلات مردم بر چهره مبارکشان بنشیند، محافظان بیشمار، نرده نماز جمعه و … را بین خودشان و مردم حائل می‌کنند و بعد هم می‌گویند ما نخبه‌گرا هستیم. سیاستمدار باید مردمدار باشد. اعتبارش را از مردم بگیرد.

لینک کوتاه : https://vefaghemelli.com/?p=930
  • نویسنده : محمدجواد آذری‌جهرمی
انفرادی